Biographie:
Rodjen je 10.VII 1926.godine u Beogradu gde je i preminuo 1.X 1988. godine.
Studirao je pravo i sve do ranih pedesetih godina ogledao se
u novinarstvu (Radio-Beograd). Nepunu sezonu glumio je u Pancevackom
pozoristu, istovremeno je statirao na filmu (CUDOTVORNI MAC, 1950,
V.Nanovica) i bezuspesno se pokusavao upisati na Akademiju za pozorisnu
umetnost. Filmsku karijeru otpocinje epizodnom ulogom u SOLAJI 1955.godine
V. Nanovica. Ubrzo nakon te role dobija glavnu ulogu u Nanovicevom
filmu TRI KORAKA U PRAZNO 1955. godine, i za tu ulogu dobija
Zlatnu plaketu "Arena" na festivalu u Puli. Jedan od retkih istaknutih
filmskih glumaca koji nista ne duguju pozoristu, tokom citave
karijere (vise od sto filmova) izuzetnom je jednostavnoscu zivljenja
i glumljenja ("cinilo se da kao da uopste ne glumi, da je uvek isti")
uvek iznova provocirao kriticare na pokusaje da odgonetnu tog "glumca
prvog plana", koga i A. Lattuada (Vuisic je glumio u njegovoj
STEPI, 1962) svrstava u sam vrh evropske filmske glumacke elite. Uoredjivan
je sa J. Gabinom, S. Tracyjem, O.Wellesom, M.Simonom i H. Baurom,
izdvajan kao neponovljiva licnost, gigant jugoslovenske filmske
glumacke umetnosti, Vuisic je svojom pojavom, izrazajnim licem, diskretnom
i lezernom glumom, te nekom elementarnom istinitoscu znao
nadogrditi i lose scenarijske predloske. Osobenjak posebne vrste (slobodno
je vreme provodio na Savi, daleko od drustvene i kulturne javnosti,
nikada nije izgovarao tekst kako je napisan, nije prihvatao svoje
materijalno ucesce u filmu, neprofesionalnost, gubljenje vremena,
svoje je rad naplacivao odmah). Bio je glumac najsireg dijapazona
i bez odredjenog "faha", koji je mogao podjednako sugestivno igrati
sve sto odgovara njegovoj "robustnoj i piromoj prirodi ". Iako cesto
u situaciji da prihvati sve sto mu ponude, glumio je i u filmovima
najistaknutijih reditelja, pa mu je uloga djeda u DOGADjAJU (1969)
V.Mimice donela Oktobarsku nagradu grada Beograda i Cara Konstantina
u Ni[u, uloge u filmovima HAJKA ( Z.Pavlovica, 1977.), BESTIJE ( Z.
Nikolic, 1977.) iPOVRATAK OTPISANIH (A. Djordjevica, 1976.). Zlatnu
arenu na festivalu u Puli 1977. godine dobija za iste filmove, a ujedno
i za rolu u ostvarenju LEPTIROV OBLAK, inace autorsko ostvarenje
reditelja Z. Randica. Iste godine za ovu ulogu dobija i nagradu
Cara Konstantina u Nisu. Za ulogu u filmu RAZMEDjA iz 1973. godine,
reditelja K. Golika dobija Grand Prix u Nisu. Vec od 1957. godine igra
uloge razlicitog opsega u delima V. Pogacica ( SUBOTOM UVECE, 1957;
SAM, 1959.), V. Mimice ( PROMETEJ S OTOKA VISEVICE, 1965; PONEDELJAK
ILI UTORAK, 1966: SELJACKA BUNA 1573, 1975; POSLEDNJI PODVIG DIVERZANTA
OBLAKA, 1978.), Z. Pavlovica (NEPRIJATELJ, 1965; BUDJENJE PACOVA,
1967; ZASEDA, 1969.), B. Bauera ( DOCI I OSTATI, 1965; SALAS
U MALOM RITU, 1976.), B. Draskovica (HOROSKOP, 1969; ZIVOT JE LEP, 1985.),
V. Bulajica (BITKA NA NERETVI, 1969.), A. Petrovica ( MAJSTOR
I MARGARITA, 1972.), G. Paskaljevica ( CUVAR PLAZE U ZIMSKOM PERIODU,
1976; PAS KOJI JE VOLEO VOZOVE, 1977; POSEBAN TRETMAN, 1980; SUTON,
1983.), S. Karanovica ( PETRIJIN VENAC, 1980.), S.Sijana ( KO TO
TAMO PEVA, 1980; MARATONCI TRCE POCASNI KRUG, 1982.), G. Markovica
( MAJSTORI, MAJSTORI, 1980) i E. Kusturice (SJECAS LI SE DOLLY BELL,
1985.).Glumio je i u vise televizijskih serija (npr. SERVISNA STANICA,
VISE OD IGRE I KAMIONDZIJE i u istoimenom filmu), koje su mu donele
posebnu popularnost. Godine 1959. dobio je tek osnovanu Sedmojulsku
nagradu SR Srbije za filmsku umetnost, a kasnije i nagradu za zivotno
delo " Slavica " na festivalu u Nisu i dr.
|