Filmska banka |
Mihajlo (Bata) Paskaljević
Gluma u filmovima: |
1950 -
Čudotvorni mač kao Gricko |
||
1954 - Sumnjivo lice | ||
1957 - Tuđa zemlja | ||
1957 - Vratiću se | ||
1960 - Diližansa snova | ||
1961 -
Nema malih bogova kao poslovni prijatelj |
||
1962 -
Zvižduk u osam kao režiser |
||
1966 -
Orlovi rano lete kao Paprika (profesor) |
||
1967 - Zlatna praćka | ||
1969 -
Bog je umro uzalud kao pomoćnik Puniša |
||
1969 -
Silom otac kao Vićentije |
||
1971 - Moja luda glava | ||
1980 - Avanture Borivoja Šurdilovića | ||
1982 -
Maratonci trče počasni krug kao žandar |
||
1982 -
Savamala kao urednik |
||
1983 - Čovek sa četiri noge | ||
1985 - Ćao, inspektore | ||
1986 -
Crna Marija kao Vlasta |
||
1987 - Već viđeno | ||
1988 - Drugi čovek | ||
1991 - Stand by | ||
1991 - Svemirci su krivi za sve | ||
1991 - Tesna koža 4 | ||
1992 - Mi nismo anđeli | ||
1992 -
Tango argentino kao mladoženja |
||
1993 -
Bolje od bekstva kao rasvetljivač |
||
1994 - Biće bolje | ||
1997 - Ptice koje ne polete | ||
1998 -
Lajanje na zvezde kao kelner Belmondo |
||
1998 - Povratak lopova | ||
1999 - Nož | ||
2000 -
Rat uživo kao čovek u skolništu |
||
2001 - Bumerang | ||
2001 - Mrtav ''ladan | ||
2001 -
Nataša kao penzioner 1 |
||
Biografija: Filmski, pozorišni i TV-glumac, rodio se u Požarevcu 14.1.1923. Nakon gimnazije stupio je u KUD "Ivo Lola Ribar" i Akademsko pozorište u Beogradu, zatim sa grupom mladih glumaca u tek osnovano Beogradsko dramsko pozorište, čiji je stalni član od 1950. Iako se oprobao u najraznovrsnijem repertoaru, ubrzo - naročito glumačkim ulogama u predstavama Slamnati šešir E. Labichea i Bal lopova J. Anouilha - pokazuje izrazite sklonosti prema vodvilju. posvetivši se ovoj vrsti komike, u svim medijima igra niz sporednih uloga koje mu donose popularnost. I filmsku karijeru počinje komičnom ulogom u Čudotvornom maču (1950) V. Nanovića. Nakon toga se istakao u filmovima Sumnjivo lice (1954, glavna uloga), Diližansa snova (1960), Orlovi rano lete (1966) i Silom otac (1969), Tuđa zemlja i Vratiće se (1957) J. Galea, Bog je umro uzalud (1969) te Moja luda glava (1971) V. Vuča. Vrhunac filmske karijere ostvaruje svojom prvom dramskom ulogom - oca protagonistkinje - u filmu Već viđeno (1987) G. Markovića, za koju je nagrađen na festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu. |