Biografija:
Rodjen je u Uroševcu 31. V 1929 godine. Glumom počinje da se
bavi još kao gimnazijalac (1944), u dramskom rekvijemu streljanim
đacima u tek osnovanom Kragujevačkom pozorištu. Tamo
je do upisa na Akademiju za pozorišnu umetnost (1949) odigrao
oko četrdeset uloga. Kroz više od pet decenija glumio je
niz uspelih uloga u Beogradskom dramskom pozorištu, Narodnom
pozorištu, Ateljeu 212, Jugoslovenskom dramskom pozorištu
i kao slobodan umetnik; nagradjen je brojnim nagradama i priznanjima
(npr. Oktobarska nagrada grada Beograda 1969. godine za uloge u predstavama
ODBRANA SOKRATOVA I SMRT Platona i ZLI DUSI Dostojevskoga,
Sedmojulska nagrada SR Srbije 1970. godine, Zlatni lovorov venac za
životno delo na MES - u Sarajevu 1989. godine), medju kojima i
- njemu možda nadražim - prvim Dobričinim prstenom (
za dvadeset odabranih uloga u komadima Stankovića, Becketta, Krleže,
Saratrea,Platona, Babelja, Čehova i dr.) kao priznanje
kao poslednjeg barda ranije epohe Dobrice Milutinovića, za
umeće da svoje likove nadahne velikim i zajedničkim osećanjima
što se nalaze u gledalištu. Tadić je tražena
medijska ličnost, samosvestan, naglašene individualnosti,
te svojevrsnog društvenog i političkog angažmana
(npr., preko 500 puta je nastupio u ODBRANI SOKRATOVOJ I SMRTI, "
pogubnoj kritici dogmatizma, i gluposti neznanja "). Iako je primarno
pozorišni glumac, mnogo nastupa na radiju, televiziji i u više
od 60 filmova, ostavljajući svuda pečat svoje osobenosti.
Bez obzira na sklonost izvenoj teatarskoj stilizaciji, privlači
film, reditelje svih generacija, zahvaljujući ne samo
svojoj glumačkoj evoluciji, već i doslednosti u izboru uloga
kojima će se moći iskazati i nezavisno od uspeha filma.
Nakon debija 1953. godine u filmu BILA SAM JAČA, G. Gavrina,
nižu se uloge tipičnog tadićevskog afiniteta, o " ljudima
koji nigde ne uspevaju da se udenu ": neuspeli begunci (npr.DEVOJKA
I HRAST, 1955., K. Golika; VELIKI I MALI, 1956., V. Pogačića
- Zlatna medalja "Arena" u Puli; NEBESKI ODRED, 1961., B. Boškovića;
DIVLJE SENKE, 1967; i ZAZIDANI 1969, K. Rakonjca;
BEKSTVA, 1968., R. Novakovića; MIRIS POLJSKOG CVEĆA, 1977.,
S. Karanovića), tragični usamljenici (npr. razočarani
major u GORKOM DELU REKE, 1965., J. Živanovića; Sava Kovačević
u SUTJESCI, 1973., S. Delića, naslovni lik u
DOKTORU MLADENU, 1975., M. Mutapčića - Zlatna arena u Puli
i Car Konstantin u Nišu. Zatim likovi bizarnih sudbina (npr.
sudionik u ubistvu u SIBIRSKOJ LEDI MAGBET, 1962., A. Wajde, ubica sina
zbog časti u VUKU SA PROKLETIJA, 1968, M. Stamenkovića
- Zlatna arena u Puli, zatim u sukobu sa svima u PUTU U RAJ, 1970.,
M. Fanellija i apartni Pontije Pilat u MAJSTORU I MARGARITI, 1972.,
A.Petrovića) i sl.Glavne uloge igrao je u filmovima CAMPO MAMULA
(V. Stojanovića,1959.), KAPI, VODE, RATNICI (omnibus, epizoda
M. Bapca, 1962), MARŠ NA DRINU (Ž. Mitrović, 1964,
Zlatna arena u Puli), VIŠNJA NA TAŠMAJDANU (S. Janković,
1968.), PRE ISTINE (K.Rakonjac, 1968, Zlatna arena u Puli i Car
Konstantin u Nišu), BALADA O SVIREPOM (R. - L. Đukić,
1971), STRAH (M. Klopčić, 1974, Zlatna arena u Puli i Car
Konstantin u Nišu), POSEBAN TRETMAN (G. Paskaljević, 1980),
OD ZLATA JABUKA (N. Stojanovića, 1986) i LEPE ŽENE PROLAZE
KROZ GRAD (Ž. Žilnika, 1986). Povremeno nastupa i u inostranstvu
(npr. STEPA, 1962, A. Lattuade u Italiji i CRNO I BELO KAO
DAN I NOĆ, 1978., W. Peterson u Nemačkoj). Od njegovih televizijskih
uloga izdvaja se ona u seriji PESMA Ž. Pavlovića.
|
