La biographie:
Rođen je u Zajeèaru 11. V 1933 godine, a preminuo u Beogradu
21. VII 1985 godine.Po oèevoj želji upisao je pravo u
Beogradu, potom studirao I na Arhitektonskom I Filološkom fakultetu;
uporedo je oprobao glumaèke mogućnostu u KUD "Ivo
Lola Ribar", potom upisao I postupno apsolvirao glumu na Akademiji
za pozorište, film, radio I televiziju te zapoèeo karijeru
u Beogradskom dramskom pozorištu (1962-1968), u kome isprva
nastupa u manje znaèajnim predstavama. Godine 1964-te, zbog odustajanja
Lj. Tadića, Radmilović uskaće u naslovnu ulogu
u KRALJU IBIJU A. Jarryja (na sceni Ateljea 212), predstavi koju
pretvara - razotkrivajući posve iznimnu glumaèku nadarenost
- u trijumf improvizacije (veliki uispeh ostvaruje I na gostovanjima
u Parizu, Moskvi, New Yorku, Veneciji I dr.), u "svoju scenu"
koja će trajati (zajedno s kasnijim RADOVANOM III D. Kovaèevića)
dve decenije. Iako je ostvario niz usplih uloga u kazalištu
(stalni je èlan Ateljea 212 od 1968 godine do smrti),
na filmu, televiziji I estradi, sve su one ostale u sjeni "uloge
života" u KRALJU IBIJU (èak I kad se radi o briljantnom
ostvarenju - ulozi Molijera u istoimenom komadu M:A: Bulgakova, za
koju je nagrađen Oktobarskom nagradom grada Beograda). Na filmu
je debitovao 1962 godine (ÈUDNA DEVOJKA,J.Živanovića)
I odigrao oko dvadeset uloga. Glavne je ostvario u filmovima GLINENI
GOLUB (T.Janić, 1966), RAM ZA SLIKU MOJE DRAGE (M.Idrizović,
1968), POGLED U NOĆ (N.Stojanović, 1968), PAVILJON
VI (L.Pintilie, 1978), SREĆNA PORODICA (G.Mihić, 1980).
Nekoliko dana pred smrt primio je, u bolnièkoj postelji, Sedmojulsku
nagradu SR Srbije.
|
comme Peđa
